Daily Mirror
สร้างสรรค์มุมมอง
อย่างรอบด้าน
เห็นมิติที่กว้างกว่า
หน้าฝนเป็นช่วงพายุพัดเข้าฝั่งทะเลอันดามัน ดังนั้นมันจึงกลายเป็นช่วงที่นักท่องเที่ยวบางตา ทะเลฝั่งตะวันตกของประเทศไทยอาจเงียบเหงา แต่เรื่องราวความงามไม่เคยเปลี่ยน ถ้าคนชอบฝน ได้ดูสายฝนหล่นกลางท้องทะเลกว้างจะเข้าใจว่ามันโรแมนติก ที่สำคัญ ถ้าเลือกมาพักในรีสอร์ตบนหาดปากเมง ณ ท้องทะเลตรังจะพบว่าฝนไม่ได้โหมกระหน่ำหนัก หากมันตกแล้วหยุด หยุดแล้วตก เป็นช่วงที่รีสอร์ตหรูหราอย่าง Anantara Sikow Resort & Spa สงบงามราวภาพในจินตนิยาย
.
ช่วงเย็นย่ำก่อนค่ำเพียงเล็กน้อย นักท่องเที่ยวส่วนหนึ่งซ่อนตัวอยู่ในห้องพัก ส่วนผู้รักการเสพสายฝนหล่นทะเลนั่งแกว่งใจอยู่ในห้องอาหาร พวกเขาทอดสายตาไปที่ท้องทะเลสีครามก่อนราตรีแห่งความมืดดำจะกลืนกินทะเลงามไปจากความทรงจำ
.
ลอบบี้สูงโปร่งกว้างใหญ่มีกลิ่นไอความเป็นไทยกระจายอยู่โดยรอบ แสงไฟอุ่นบางเบาบรรเทาสายตา แสงบางส่วนสาดกระทบเสาไปไม้สูงกับแท่นพระพุทธรูป งดงามและเข้มขลังในคราวเดียว
.
การตกแต่งลอบบี้ ผู้ออกแบบวางเคาน์เตอร์แผนกต้อนรับไว้ทางด้านซ้ายของโถง หากเดินตรงไปมีทางเชื่อมไปสู่อาคารห้องพักและห้องอาหารลีลาวดีซึ่งอยู่บนพื้นราบด้านล่าง ห้องอาหารนี้อยู่ติดผืนทราย อยู่ใกล้ท้องทะเล เป็นห้องอาหารที่นักท่องเที่ยวมาพบปะกันในช่วงเช้า กลางวันและเย็น
.
ด้านขวาของโถงลอบบี้มีทางเดินไปถึงห้อง Aqua ภายในห้องอาหารอิตาเลียนสีขาวสะอาดตาตอนนี้ในห้องมีชาวต่างชาตินั่งเต็มทุกโต๊ะ พวกเขาเข้าไปชิมอาหารเลิศรสฝีมือเชพชาวไทย เข้าไปฟังเพลงไพเราะจากนักร้องฟิลิปปินส์ และเข้าไปนั่งเสพภาพทะเลเทฝน
.
เราแกว่งเท้าผ่านเลยห้องอาหารด้วยการเลี้ยวขวา เดินลงบันได เดินลงไปชั้นล่าง เดินผ่านสวนและสนามหญ้า เดินไปจนสุดทาง แวะเข้าไปชมห้อง Anantara Pool Suite ห้องกว้างใหญ่ในฐานะห้องอันดับต้นของรีสอร์ต
.
ภายนี้มีเนื้อที่ประมาณ 110 ตรม. แบ่งพื้นที่ใช้สอยออกเป็น 4 ส่วน คือส่วนพักผ่อน ห้องน้ำ ห้องนอน และเทอเรซด้านนอก
.
หลังจากก้าวเท้าเข้าไปในห้อง ผมอยากทิ้งตัวลงบนที่นอนหนานุ่ม อยากแช่น้ำอุ่นในอ่างสีขาวสะอาดอยากทิ้งกายลงบนเบาะขนาดใหญ่บนเตียงไม้ภายใต้มุ้งขาวสลวย ทั้งห้องนอนและห้องพักผ่อนเป็นห้องที่ฉุดยื้อไม่ให้ออกไปไหน เหตุที่เป็นอย่างนั้นเพราะมองเห็นทัศนียภาพท้องทะเลกว้างไกล มองเห็นเกาะแก่งผุดโผล่อยู่กลางน้ำ ยามนี้มันงดงามด้วยมองเห็นแสงไฟเหลืองนวลจับต้องเม็ดฝนยามค่ำ เสียดายไม่มีโอกาสออกไปสัมผัสเทอเรซด้านนอกเพราะฝนยังแน่นหนา สัญญาว่าเช้าตรู่วันใหม่หากฟ้าเป็นใจจะแวะมาเยือนอีกคราหนึ่ง
.
รุ่งเช้า เมฆสีเทาซบนภา ฟ้าส่งเสียงครืน คลื่นส่งเสียงคราง ครางเบาๆ ราวกลัวผู้คนตื่นจากหลับใหล ผมก้าวเท้าเข้าไปในห้องอาหารลีลาวดี จัดการสลายความหิวด้วยสลัดผัก ไข่ดาว ซุปเห็ด ผลไม้ นั่งจิบชาร้อนๆ อีกสามสี่แก้ว ก่อนออกเดินไปบนหาดทรายแสนสวย
.
จากการเดินสำรวจพบว่า Anantara Sikow Resort & Spa มีสระว่ายน้ำสองแห่ง อยู่คนละฝั่ง แต่อยู่ในระนาบฝันเดียวกัน คือมันน่าสัมผัสทั้งสองที มีดีทั้งสองแห่ง อยู่ที่ใครชอบตรงไหนก็เลือกเอา ส่วนอาคารห้องพักที่ไม่เห็นในยามค่ำตอนนี้ปรากฏอยู่ตรงหน้า อาคารสีส้มทอดกายก่ายกอดทิวสน วางตัวสงบงาม ท่ามกลางธรรมชาติเขียวชรอุ่ม
.
จากการมองอาคารเป็นไปได้ว่ามันขัดกับทัศนียภาพชายหาด แต่เมื่อมัณฑนากรนำต้นไม้เข้ามามีบทบาทในการปิดบังสิ่งแปลกปลอมบนชายหาดได้อย่างนวลเนียน จึงพบว่ามุมมองจากทะเลเข้ามาหาอาคารดังกล่าวไม่รบกวนการทัศนาธรรมชาติ จะมีบ้างที่มองเห็นอันเนื่องมาจากหลุดรอดจากบดบัง แต่ไม่รู้สึกว่ามันรบกวนเลยครับ
.
เถลไถลไปบนหาดทราย เดินแกว่งใจไปกับสายลม โยนเรื่องราวขื่นขมทิ้ง เกลียวคลื่นพามันเดินทางไปที่เส้นขอบฟ้าก่อนจมดิ่งสู่ท้องทะเลลึกชั่วนิรันดร์
.
หมายเหตุ
