Daily Mirror
สร้างสรรค์มุมมอง
อย่างรอบด้าน
เห็นมิติที่กว้างกว่า
“เพราะรักจึงเล่น… คิดถึงจึงวาด”
“Loving you so I play… Missing you so I draw”
งานแสดงดนตรีและศิลปะ โดย ‘ข่อย ‘ สมบัติ สวัสดิ์พานิช
29 กันยายน 2561 ร้าน Light My Fire (จ.นครปฐม)
การเล่นดนตรี หรือวาดภาพ คือการระบายออกและปลดปล่อย ความรู้สึกอาลัยรัก และเคารพ บุคคลต่างๆ ที่จากเราไป จะไปด้วยเหตุอันใด? พวกเราก็จะยังคงอยู่ในหัวใจของเรา ที่มันยังมีลมหายใจ ที่หายใจเข้า-ออกอยู่ อยู่กับความสุข ทุกข์ ที่มันก็ยังผ่านเข้ามา ออกไปอยู่ตลอดเวลา (เจ็บป่วย ทรมาน รัก เศร้า สมหวัง ผิดหวัง) จน กว่าจะถึง วันและเวลาที่พักกาย พักใจ
เท่าที่มี เท่าที่เรี่ยวแรงยังเหลือ ทำเท่าที่เราทำได้ ยังพอจะทำได้ จากหัวใจ, จากกำลังใจ และจากลมหายใจ ที่ยังเหลืออยู่
KHOI สมบัติ สวัสดิ์พานิช ๒๘/๐๔/ ๑๘
27 มีนาคม ในขณะที่วาดรูป KURT COBAIN
KURT จากเราไปแล้ว แต่เราสิยังหายใจอยู่ ด้วยรักเคารพและศรัทธา ที่มีต่อ NIRVANA วงดนตรีที่มีอิทธิพล แรงบันดาลใจ ในการวาดรูปและเล่นดนตรี แนวทาง วิธีคิด หรือแม้กระทั่ง แนวทางการใช้ชีวิต ทั้งด้านบวก และด้านลบ “ที่ท้ายที่สุด แล้วแต่เราจะเลือก”
– ชื่อเสียงเงินทอง เราสร้างมาจากอะไร? เรารู้ผิดรู้ถูก ชั่วดีแค่ไหน? ถามใคร? ใครเล่าจะให้คำตอบ
– มันก็จะลมๆ แล้งๆ เนอะ
– อยากได้แต่ไม่ค้นหา อยากมีแต่ก็ไม่พยายามไขว่คว้า
– อยากเก่งแต่ก็ไม่ยอมฝึกฝน อยากหายแต่ก็ไม่ยอมรักษา มันก็จะไม่หาย มันก็จะตายเปล่า ก็แค่นั้น
– อยากให้คนรัก แต่ทำตัวไม่น่ารัก ไม่รักแม้แต่ตัวเอง แล้วจะไปรักใครได้เล่า หรือต่อให้รักตัวเองจนมากไป เห็นแต่ใจตัวเองมากไป ไม่เห็นใจใครๆ.. มันก็คงไม่เข้าท่า ความรักก็คงไม่เข้ามา “ก็ร้องเพลง ถามบทความรักไป”
และสุดท้าย ถ้าเราหาหัวใจเราเจอก็เป็นสุข (คำของน้าแอ๊ดคาราบาว ขอบคุณครับ)
KURT DONAIL COBAIN/ KURT COBAIN
เกิด 20 กุมภาพันธ์ 1967/ ตาย 8 เมษายน 1994
นาย สมบัติ สวัสดิ์พานิช (หมู – ปลัดข่อย)
SOMBAT SAWADPANICH (MOO – PLALUDKHOI)
เกิด 18 เมษายน พ.ศ. 2514
ที่อยู่ 25/2 หมู่ที่ 6 ตำบล มาบแค อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม 73000 โทร. 086-793-2856
ประวัติการศึกษา
– โรงเรียนบูรณะศาสตร์ จังหวัดนครปฐม
– โรงเรียนวัดพระปฐมเจดีย์ จังหวัดนครปฐม
– โรงเรียนวัดประดู่ จังหวัดระยอง
– วิทยาลัยช่างศิลป รุ่น 35 ลาดกระบัง กรุงเทพฯ
– มหาวิทยาลัยศิลปากร วัดท่าพระ กรุงเทพฯ
คำนิยม : นวัต เลิศแสวงกิจ
สมบัติ สวัสดิ์พานิช หรือ พี่ KHOI นอกจากจะเป็นอดีตสมาชิกวงอาร์มแชร์ แล้วยังมีอีกบทบาท เป็นนักเขียนสตอรี่บอร์ด อาร์ตติส ระดับ “มือทอง” คนหนึ่งอีกด้วย อย่างที่เรามักได้ยินกันว่า ผลงานศิลปะนั้น เผยให้เราได้เห็นถึงโลกทัศน์ของศิลปินผู้สร้างสรรค์ผลงานอยู่เสมอ
“KURT เป็นต้นแบบการใช้ชีวิตทั้งดีและร้าย” พี่ KHOI เล่าให้ฟัง ถึง ฮีโร่ในดวงใจที่กลายมาเป็น “เนื้อเรื่อง” ในนิทรรศการครั้งนี้ “KURT จากเราไปแล้ว แต่ข่อยยังหายใจอยู่ ยังต่อสู้ ดิ้นรน อยู่กับการทำงาน หาเงิน เลี้ยงลูก ทนทุกข์ทรมานกับโรคภัย ยังต้องต่อสู้กับชีวิตนี้อยู่..
เป็นประโยคแรกที่พี่ข่อย เล่าให้ผมฟัง ถึงผลงานนิทรรศการครั้งนี้ ด้วยน้ำเสียงที่แฝงนัยหลายๆ ความรู้สึก ไม่ว่าจะดีหรือจะร้าย ไม่ว่าจะด้วยความเป็นนักดนตรี หรือศิลปิน การที่มี “KURT COBAIN” แห่งวง “NIRVANA” เป็นฮีโร่ในดวงใจนั้น จึงเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นิทรรศการ ครั้งนี้
มีลักษณะเป็นงานศิลปะที่คิดสร้างคล้ายกับการทำเพลง ซึ่งหยิบเอาความรู้สึก และความคิดที่มีต่อชีวิต มุมมอง เรื่องราว ความสัมพันธ์ กับคนรอบข้าง แทนที่ด้วยเนื้อท่อนที่ถูกใจ ลายเส้นฉวัดเฉวียน เล่าอารมณ์แบบเสียงเมโลดี้เพลงร็อค บางครั้งก็ชัด บางครั้งก็แผ่ว บางครั้งก็สวนสลับไปมา
อยู่ดีๆ ก็มีสโตรคฝีแปรง ที่แผดหนักแน่นพาดทับ เส้นสายนุ่มนวลของดินสอกราไฟท์ เหมือนเสียงประสาน แถบสีสดพาดทับระนาบนำหนักนุ่มๆ ในสไตล์อย่างโปสเตอร์คอนเสิร์ต หรือปกแผ่นเสียงดูเพลินตาน่าสนุกผลงานทั้งหลายในงานนี้
เมื่อดูแล้วจึงอดไม่ได้ที่จะนึกถึงรสเข้มเหมือนลิเคอร์ ที่ผสมผสานเอาแอมเบี้ยนที่บาดลึกของกีต้าร์ไฟฟ้าเข้ากับความนุ่มละไม ของภาพวาดแบบอะคาเดมิค ที่เขย่ารวมกันเป็นค็อกเทล รสชาติวิถีชีวิตศิลปินนักวาดภาพ และนักดนตรีที่ผูกพันธ์กับสื่อทั้งสองนี้ อย่างเหนียวแน่น
