เคยรู้จักหรือได้ยินชื่อเวบเพจนี้ม่ะคะ ” Thai Anti Scam (Scamer) สาวไทย รู้ทันกลลวง” ต้องขอชื่นชมจากใจจริงว่า ญ.ผู้ก่อตั้งเวบเพจนี้ไอเดียดี แถมใจกุศล ไม่อยากให้เพื่อนญ ร่วมชาติตกตกเป็นเหยื่อ เวบนี้จึงเป็นเวบที่ช่วย ญ.ไทย ให้มีที่ปรึกษา
เรื่องมีอยู่ว่า…ชวนป๋วย..เป็นลูกบุญธรรมที่พ่อแม่รับมา เพราะบ้านนี้เผอิญมีแต่ลูกสาวเรียกว่าเป็นสี่ใบเถา ไม่มีลูกผู้ชายไว้สืบสกุล ชวยป๋วยเลยส้มหล่นได้เข้ามาอยู่ในครอบครัวใหญ่ที่มีทรัพย์สมบัติมากมาย แถมพ่อแม่บุญธรรมโปรดปรานมากกว่าลูกแท้จริงซะอีก
ชะตาชีวิตให้ผกผันให้ต้องเปลี่ยนบทบาทของชีวิต ได้มีโอกาสทำหน้าที่เป็นแม่พิมพ์ของชาติ จึงเดินทางไปรายงานตัวกะทางมหาวิทยาลัยพะเยา เป็นอาจารย์ประจำ สอน ป.โท ที่เพิ่งเปิดเป็นปีแรก เรียกว่าเปิดตัวพร้อมกันทั้งอาจารย์และลูกศิษย์
สังคมวิปริตถึงขั้นที่จิตใจมนุษย์โหดเหี้ย-มกันถึงขนาดไม่เว้นแม้แต่เด็กๆ ที่ไม่มีทางสู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันทำได้อย่างไรกับเด็กทารกที่ยังพูดไม่ได้ บอกไม่ได้ว่า เจ็บตรงไหน หรือถูกหมาไหนทำ
เทศกาลสงกรานต์ เป็นเทศกาลหนึ่งซึ่งเหมาะสมที่เป็นจุดร่วมแห่งความสุขของสังคมไทย แม้ว่าวิธีการเล่นสงกรานต์จะผิดแผกแตกต่างไปจากประเพณีที่ดีงามในอดีต แต่ยังมีเพียงการรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่เท่านั้น ที่ยังคงอยู่ต่อๆ กันมาอย่างงดงาม
คลิบให้เห็นสัตว์หมานรกตัวหนึ่ง เตะเด็กชายลูกเลี้ยงอายุเพียง ๒ ขวบกระเด็นไปกระแทกลงบนพื้น แล้วตามไปตบหรือหวดกำปั้นใส่หน้าซ้ำอีก ๒-๓ ครั้ง และกระชากแขนจับเด็กเหวี่ยงขึ้นพาดบ่า พาเดินเข้าห้อง ผมเชื่อว่า ไอ้ระยำตัวนี้ ต้องอัดเด็กต่อในห้องอย่างแน่นอน
ผมจำไม่ได้ว่า ขึ้นเครื่องบินครั้งแรกเมื่อปีไหน แต่จำได้ว่า ขึ้นเครื่องกะเขาครั้งแรก ในวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตเมื่อปีนั้น วันนั้นเป็นวันเด็ก และก็ไม่ใช่วันเด็กธรรมดาๆ นะขอรับ เป็นวันเด็กแห่งชาติเสียด้วยนะ ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตบักหำน่อย
เจ๊นี แม้จะตัวใหญ่ แต่เธอก็ใจดี ประมาณทุ่มกว่า มีลูกค้าเรียกผมไปนั่งโต๊ะ ผมบอกตามตรงว่าคงนั่งได้ไม่นาน เพราะมีงานข้างนอก ลูกค้าบอกไม่เป็นไร และเอาเปิ้ลไปนั่งด้วย ผมถูกลูกค้าลูบเป้า 2-3 ครั้ง “ใหญ่เหมือนกันน่ะเรา” ลูกค้าชม 3 ทุ่ม ผมลาลูกค้า
เรื่องราวที่มหัศจรรย์ หรืออาจจะเรียกว่า…เรื่องจริง ที่ยิ่งกว่านิยาย…ก็คงจะไม่เกิน เรื่องในห้องนอน…หรือบนเตียง…หรือจะกล่วาว่า…เป็นเรื่องของกลกาม… เพราะไอ้ที่เห็นคนสูงศักดิ์ เรียบร้อย ดุจผ้าพับในตู้…แต่พอเกิดความต้องการทางกามขึ้นมา…เขาหรือเธอ…ก็จะแสดงออก…
ผมไม่มีหญิงอื่นเลย…ชาวบ้านก็นินทาเหมือนกัน…แต่เราก็นิ่งเสีย ชาวบ้านก็ได้แต่นินทาลับหลัง…ผมปรนนิบัติป้าผู้มีพระคุณแก่ผม จนผมรับใช้ชาติไปเป็นทหาร ปลดออกมา ป้าก็พาอ้อม ลูกสาวของเพื่อนป้ามาให้ผมดูตัว ผมก็ว่าแล้วแต่ป้า…
ล่าสุดเกิดความคิดใหม่ คือไหนๆ ก็เปิดแล้ว เปิดมันให้เต็มๆ ไปเลยดีกว่า คุณฉันทกร เพ็ชรนิล ผู้เป็นสามีจึงออกแบบบ้านหลังใหม่ คราวนี้ดีไซน์ให้เป็นสไตล์ซานตาเฟ่ซึ่งแตกต่างจากของเดิมอย่างสิ้นเชิง หลังเดือนมิถุนายนนี้เขากับภรรยาจะย้ายออกไปอยู่บ้านใหม่
ย้อนอดีตไปเมื่อเดือนมีนาคม ๒๕๕๒ หกปีที่แล้ว เพียงสองสัปดาห์แรกของเดือน “โลกหนังสือ” ใบนี้ต้องบันทึกไว้ในจิตและวิญญานว่า เป็นเดือนแห่งความสูญเสีย เดือนแห่งความอาลัย สองนักเขียนไทยที่ควรได้รับการจารึกและยกย่องเชิดชูไว้ในระดับโลก
บ้านผมมีแมวชาวบ้านมาอยู่ให้เลี้ยงถึงสองตัว ตัวแรกมาอยู่ร่วมสามปีเห็นจะได้ เราเรียกมันว่า “การ์ฟิลด์” เพราะหน้าตามันเหมือนกับแมวเปอร์เซียในหนังการ์ตูน ผมก็จำไม่ได้ชัดว่า มันเข้ามายึดสนามรอบๆ บ้านตั้งแต่วันไหน
