Daily Mirror

สร้างสรรค์มุมมอง
อย่างรอบด้าน
เห็นมิติที่กว้างกว่า

อาม่า เรื่องราวที่มหัศจรรย์ หรืออาจจะเรียกว่า…เรื่องจริง ที่ยิ่งกว่านิยาย

เรื่องราวที่มหัศจรรย์ หรืออาจจะเรียกว่า...เรื่องจริง ที่ยิ่งกว่านิยาย...ก็คงจะไม่เกิน เรื่องในห้องนอน...หรือบนเตียง...หรือจะกล่วาว่า...เป็นเรื่องของกลกาม... เพราะไอ้ที่เห็นคนสูงศักดิ์ เรียบร้อย ดุจผ้าพับในตู้...แต่พอเกิดความต้องการทางกามขึ้นมา...เขาหรือเธอ...ก็จะแสดงออก...

เรื่องราวที่มหัศจรรย์ หรืออาจจะเรียกว่า…เรื่องจริง ที่ยิ่งกว่านิยาย…ก็คงจะไม่เกิน เรื่องในห้องนอน…หรือบนเตียง…หรือจะกล่วาว่า…เป็นเรื่องของกลกาม… เพราะไอ้ที่เห็นคนสูงศักดิ์ เรียบร้อย ดุจผ้าพับในตู้…แต่พอเกิดความต้องการทางกามขึ้นมา…เขาหรือเธอ…ก็จะแสดงออก…แบบคาดไม่ถึงกันเลย…
.
มีหลายคนกล่าวว่า…หากจะดูนิสัย สันดานคน…ก็ให้ดูตอนเมาเหล้า…หรือเล่นการพนัน 
ผมว่า…ไม่ใช่นะ…จะต้องดูตอน…เธอหรือเขา…มีความต้องการทางเพศ…นั่นแหล่ะครับ เอาแหล่ะครับ…เรามาเข้าเรื่องเลย…เพราะส่วนหนึ่งในชีวิตผมที่เป็นตัวเป็นตน…มาได้ ก็เพราะ…สันดานทางเพศของมนุษย์นี่แหล่ะครับ…
.
ผมเคยเรียนมหาวิทยาลัยนะครับ…แต่ไม่จบหรอก…ผมไม่ได้เกเรอันธพาล และไม่เสพยา…แต่ผมติดเพื่อนและชอบดื่ม…ดื่มเมา แล้วก็ไม่ไปเรียน…ก็เลยสอบตกซ้ำซาก… 
จนเข้าเกณฑ์ทหาร…พ่อ-แม่ผมบอกว่า…อย่าผ่อนผันเลย…ไปสมัครเป็น วินัยทหารจะได้ดัดนิสัยผมบ้าง…ผมก็ว่าดีเหมือนกัน…เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง…
.
ผมผ่านชีวิตทหารมาด้วยดี…ผมถูกส่งไปชายแดนด้านเหนือ (ตอนนั้นชายแดนใต้ยังไม่มีปัญหา) แต่ไม่เคยยิงปืนสักนัด… 
ครบเกณฑ์ปลด ผมลอยไป-ลอยมา อยุ่เกือบปี…เพื่อนพ่อซึ่งเป็นคนลูกครึ่งจีน ต้องการคนไปช่วย…เขาทำธุรกิจค้าวัสดุก่อสร้างเล็กๆ กับภรรยาเขา,,,และเขาเป็นเบาหวาน ความดัน หัวใจ…ทำงานหนักไม่ได้…เขาบอกว่า…ให้อยู่กันเหมือนลูก-หลาน…
.
อ้อ…เขามีลูกชาย 1 คน แต่แต่งงานแยกครอบครัวไปแล้ว…และก็มีธุรกิจเป็นของตัวเอง… 
ผมไปครับ…คิดว่า…ดูซิ…ช่วยเพื่อนพ่อเอาบุญคุณ…จะได้พึ่งพากันวันหลัง…แต่ไปดูร้านแล้ว งานก็คงไม่หนักอะไร อยู่ได้แค่ 4 เดือน…เถ้าแก่เพื่อนพ่อก็ตรวจเจออีกโรค…มะเร็งครับ…และหลังตรวจเพียง 2 เดือน เขาก็ถึงแก่กรรม…
.
เอาล่ะซิ…ปัญหาก็ตามมา…เจ๊นี…ภรรยาม่ายก็ปรึกษากับลูกชาย จะทำอย่างไรกับร้าน ลูกชายเจ๊ ก็เรียกผมไปคุยด้วย…ผมก็ว่า…แล้วแต่พี่เถอะ…ถ้าจะเปิดร้านต่อให้แม่ดูแล…ผมก็จะช่วย…ผมก็สงสารเจ๊ หรือมาม่า…
.
ตกลงก็ลองเปิดต่อ…แล้วค่อยว่ากันทีหลัง… 
มาว่าถึงเจ๊นี…เธอก็เป็นลูกครึ่งจีนครับ…เกิดในไทย…อายุตอนนั้นก็ 42 มีลูกโตอายุมาก เพราะแต่งงานกับเถ้าแก่อายุแค่ 17-18… เจ๊นีไม่ได้เป็นเถ้าแก่เนี้ย อ้วนเพละนะครับ……รูปร่างดี สูงเกือบ 170…ทรวดทรงผิวพรรณดี…ไม่โทรม…เพราะไม่ได้ทำงานหนัก…เพราะเถ้าแก่ไม่ค่อยให้ทำ…ทั้งเจ๊นีเธอมีลูกคนเดียว…และพอมีลูก เภ้าแก่ก็ไม่ค่อยสบาย…
.
เถ้าแก่จึง…ไม่ได้…มีเพศสัมพันธุ์กับเธอบ่อยนัก 
และการที่เถ้าแก่…ไม่ทำการบ้านนี่เอง…เรื่องราวจึงมาลงเอาที่ผม… ตอนเถ้าแก่อยู่…เขาให้ผมเช่าห้องใกล้ๆ…แต่พอเถ้าแก่ตาย เจ๊นีมาต่อห้องด้านหลังให้ผมมาอยู่… เจ๊นี…เธอพูดกับผมว่า…วุฒิ (ชื่อสมมุติผม) ม่าไว้ใจลื้อ…อยากใช้อะไร ก็ใช้… เพียงเหลือไว้ให้ม่าบ้าง…และอย่าให้…ร้านขาดทุน… เธอพูดอย่างนี้น…ใครจะโกงลงคอ…ผมจะเอาเมื่อเธอให้เท่านั้น…จนเธอเอาไปนินทาผมลับหลังว่า…
.
ไอ้วุฒิเด็กดี…ไว้ใจได้… 
เอาแหล่ะครับ…รวบรัดเอาตอนสำคัญเลย…คืนนั้น ปิดร้านแล้ว…กินข้าวแล้ว…เจ๊นีแกก็ขึ้นข้างบน…ผมก็อาบน้ำ…จะนอน…แต่ออกจากห้องมาดูประตูหน้าร้าน… ก็ได้ยินเสียง…ครางเบาๆ โอ๊ย-โอ้ย…อัยหย่า…อัยหย่า…ผมก็สงสัย…เอ๊ะ มันเสียงอะไร…ก็ย่องขึ้นไป…เป็นเสียงออกมาจากห้องเจ๊นี… และมีเสียงคล้ายๆ มอเตอร์ทำงาน… ผมไม่ได้ไก่อ่อนไร้เดียงสา…เจ๊นีกำลังช่วยตัวเองแน่เลย… มีแสงรอดมาจากขอบประตู…ผมไปแน่บตาดู…ไม่เห็นอะไร…ลองขยับ…ประตู เสียงประตู…ดังแอ๊ด-แอ๊ด…
.
“ใคร…” 
เสียงเจ๊นี…ตวาดดังออกมา… “ผมเอง…วุฒิครับ…ม่า…ได้ยินม่าร้อง…จึงมาดู…ม่ามีอันตรายหรือเปล่า…ผมไปนะครับ…” พูดจบผมก็รีบลงมาแทบกระโจน…เข้าห้อง…ปิดประตู…กำลังจะปลงว่า…สงสารแกนะ…ผัวตายก็ธรรมดา…คนเราก็ต้องมีความต้องการบ้าง… ไม่ทันคิดไกล…ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู…
.
ผมเปิดประตู…เจ๊ยืนหน้าประตู… 
“วุฒิ…ช่วยม่าด้วย…ม่าทนไม่ไหวแล้ว…” ไม่มีพิธีรีตรองอะไร…เธอผวาเข้ากอดผม… ครับ…นี่คือความลับขอเจ๊นี…เธอไม่เคยถูกลิ้นเลียเลยครับ…และเธอไม่ได้มีเพศสัมพันธุ์มา 3 ปีแล้ว…แต่ถึงมีก็แค่เดือนละหน สองเดือนหน และไม่เคยถึงจุดสุดยอดมานับสิบปีแล้ว…และอาวุธของเถ้าแก่…สั้นแค่ 4 นิ้ว…ส่วนของผม 6 นิ้วครึ่ง…กำ 2 มือยังโผล่…
.
คืนนั้นผมเองว่างเว้นมาหลายเดือน…ก็เลยเหมือนมวยถูกคู่…ผมจัดการเจ๊แก่ถึง 6 ครั้ง…ส่วนเจ๊แกไม่ต้องพูดถึง…แกบอกว่านับเป็นสิบ-สิบครั้ง…จนแกหลับคาจู๋ผม…
.
เจ๊แกตื่นเอาร่วมเที่ยง ไปตลาดซื้อไก่มาตุ๋นให้ผม…และคืนนั้น…กว่าจะนอนก็ร่วมสว่างอีก… 
เธอพูดกับผม…ซึ่งผมฟังแล้ว…ก็เข้าใจเธอครับ… “อย่าว่าเจ๊นะ…เจ๊อยากมานานแล้ว…วุฒิลื้อเก่งเหลือเกิน…อย่าทิ้งเจ๊นะ…ลื้ออยากได้อะไร…เจ๊จะทูลหัวให้ลื้อเลย…”
.